Wanneer het even minder gaat in organisaties begint het hogere echelon vaak te roepen om een cultuurverandering. Oftewel, de medewerkers moeten gewoon harder werken en minder zeuren en we gebruiken de cultuur als excuus. Uiteraard wil niemand verantwoordelijk zijn voor de oorzaak van problemen, dus beleggen we het cultuurvraagstuk bij de dames van HR. Die kunnen er vast wel voor zorgen dat alle neuzen dezelfde kant op staan. De directie daarentegen kan zich dan weer bezighouden met de grote, “echt belangrijke”, strategische vraagstukken. Langetermijnplannen en harde keuzes. Wat ons betreft ontstaan op deze manier de echte “grijze muizen” organisaties… Gave organisaties met kleur , echt onderscheidend vermogen daarentegen, hebben niet eens lange termijn plannen. Hun strategie? Investeren in cultuur.
Doel in plaats van strategie
Voor veel organisaties is het maken van een langetermijnstrategie, de normaalste zaak van de wereld. Niet voor die unieke organisaties die zich onderscheiden met een sterke cultuur. Zij wagen zich niet aan 5 jaren voorspellingen en plannen hier niet van alles tegenaan. Wat zij wel doen? Heel helder uitdragen waar ze voor staan en waar ze voor gaan. Dit is geen strategie maar een missie. Of een droom. Zij werken vervolgens niet tot in detail uit hoe ze daar moeten komen, zoals bij een strategie of beleidsplan. Nee, zij vragen zich simpelweg af: wat moet ik morgen doen om daar te komen?
Grip op cultuur
De missie die zij hebben, wordt niet in detail uitgewerkt. Wat hun cultuur sterk maakt daarentegen wel! Echt onderscheidende en “mooie” organisaties steken veel tijd in het begrijpen, verwoorden en uitdragen van hun cultuur. Met name introductieprogramma’s zijn erg belangrijk. Hierin krijgen nieuwkomers een stoomcursus cultuur. Ze worden bekend met de rituelen, de taal en de informele omgang binnen de organisatie. We zien keer op keer dat onderscheidende organisaties hier verschrikkelijk veel tijd in stoppen. Zij doen serieuze investeringen in cultuur. Niet alleen door introductieprogramma’s in te richten maar ook door aan die zaken geld uit te geven die passen bij de cultuur. Zo hebben wij investeringen gezien in een ballenbak als vergaderkamer, om te benadrukken dat vergaderen leuk mag zijn. Of het betalen van forse royalty’s voor een liedje onder een video op de website. Omdat deze precies verwoorde wat de klant moest voelen.
Hoe dan ook zien we een bijna irrationele drang om in dit soort cultuurdragers te investeren. Deze organisaties hebben dan misschien geen formele strategie. Feitelijk is investeren in cultuur hun strategie!
Kortom
- Stop met het maken van langetermijnplannen!
- Formuleer een aansprekende droom of missie en bepaal wat je morgen moet doen om hier een stap dichterbij te komen.
- Beleg cultuur niet bij HR en investeer er écht in!